బాధ పెట్టేది నువ్వు
ఓదార్చేది నువ్వు
ప్రేమని కలిగించేది నువ్వు
ఆ ప్రేమకి మరణాన్ని శాసించేది నువ్వు
జీవితం మీద ఆశ కల్పించేది నువ్వు
మరుక్షణం విరక్తి కలిగించేది నువ్వే
శరత్కాలంలా వస్తావు నన్ను శిశిరాన్ని చేస్తావు
ఈ దోబూచులాట ఇక చాలు నేస్తం
నన్ను వసంతాన్ని చూడనీ
3 comments:
వావ్ .. మీ బ్లాగులో కవిత చదవడం ఇదే మొదటిసారి.
చాలా బావుంది. రోజూ నవ వసంతమే అనుకుంటూ మరిన్ని మంచి కవితలు రాయాలని కోరుతున్నాను :)
ఇది బావుంది మొదటిదానికన్నా :-) Waiting for more..
థాంక్స్ రాజ్. మరిన్ని అంటే హ్మ్మ్మ్. :)
థాంక్స్ నిషి. నా కలం పదునెక్కుతోంది అనుకోనా రోజురోజుకీ. :p
Post a Comment